مولوی و عرفان | مولوی , مولانا ,منطق الطیر عطار-بهانه طاووس, تفسیر , شعر

منطق الطیر عطار-بهانه طاووس
تفسیر روان ابیات مثنوی، غزلیات شمس، فیه ما فیه، سخنرانی اساتید عرفان

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان مولوی و عرفان و آدرس molavipoet.com لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته. در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان پس از تایید در سایت ما قرار می‌گیرد.






کانال تلگرام صفحه اینستاگرام
تبلیغات
<-Text2->
نویسنده : ف. مرادبیک
تاریخ : پنج شنبه 24 فروردين 1395
نظرات



Œ بهانه طاووس Œ

بعد از آن طاووس آمر زرنگار                      نقش پرش صد چه بلکه صدهزار 

چون عروسی جلوه کردن ساز کرد             هر پر او جلوه ای آغاز کرد

گفت تا نقاش غیبم نقش بست                چینیان را شد قلم انگشت دست

گرچه من جبریل مرغانم ولیک                  رفت بر من از قثا کاری نه نیک

یارشد با من یک جا مار زشت                  تا بیفتادم به خواری از بهشت

چون بدل کردند خلوت جای من                تخت بند پای من شد پای تخت 

قصد آن دارم کزین تاریک جای                  رهبری باشد به خلدم رهنمای

من آن مردم که در سلطان رسم              بس بود اینم که در دربان رسم

کی بود سیمرغ را پروای من                   بس بود فردوس عالی جان من 

من ندارم در جهان کاری دگر                    تا بهشتم ره دهد بار دگر

 

بعد نوبت طاووس شد که با پرهای زرنگار،که هر پرش جلوه ی زیبایی مانند عروس داشت شروع به صحبت کند.

اوگفت:زیبایی نقش های روی پرهایم آنچنان خیره کننده است که نقاشان چینی با دیدن این نقوش قادر به نقاشی نبودند.

(نقاشان چینی در ظریفکاری در نقش معروف هستند) آنها چنان حیرت کرده بودندکه قادر به ادامه کار نشدند.

من جبرِِل پرندگان بودم ومقرب خداوند ونگهبان در بهشت،ولی یک حادثه وناجوانمردیبرای من اتفاق افتاد.

ماری با من طرح دوستی ریخت ومرا گمراه کرد وارد بهشت شد،من به جرم همدستی با مار از نگهبانی بهشت رانده شدم وبه این دنیا آمدم.از آن پس قادر به پرواز هم نیستم .

من هدفم داشتن راهنمای برای بازگشت به آستانه بهشت است وهیچ خواسته دیگری ندارم.

وخواستار دیدار سیمرغ نیستم.

*طاووس به دلیل زیبایی دچار غرور شده بود واز شکوه سیمرغ فارغ آمد.

 



مطالب مرتبط با این پست
دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید

/weblog/file/img/m.jpg
آرش در تاریخ : 1396/9/6/1 - - گفته است :
طاووس در این ابیات نماد انسان هایی است که خدا را برای بهشت عبادت میکنند و از قرب الهی و وصال حق محروم هستند هدفشان تنها رسیدن به بهشت است .در نزد عارفان عبادت برای پاداش بهشت و ترس از دوزخ هر دو مذموم است عبادت تنها برای قرب الهی و وصال حق باید باشد .حق در منطق الطیر عطار همان سیمرغ است .طاووس به این بسنده میکند که رهبری پیدا شود و او را مجدد به بهشتی که از آن رانده شده است رهنمون سازد .این ابیات اشاره ای است به خروج آدم از بهشت .شیطان برای فریب آدم در شکم مار میشود و به کمک طاووس آدم را می فریبد و خداوند آدم و حوا و مار و طاووس را از بهشت بیرون میکند و به مجازات این عمل پاهای طاووس را زشت میگرداند و دست و پای مار را گرفته تا بر روی شکم راه رود


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








با توجه به افزایش روز افزون منابع مجازی در مورد عرفان به ویژه درباره شاعر بزرگ ایرانی مولانا جلال الدین مشهور به مولوی و بیان مطالب غیر کارشناسی درشبکه های مجازی، برآن شدیم تا با استفاده از سخنان اساتید مطرح عرفان و مولوی شناسان با اطمینان از صحت مطالب و منابع چکیده ای از شرح حکایات مثنوی، فیه ومافیه، ابیات دیوان شمس و فایلهای سخنرانی در این خصوص و سایر عرفا را در اختیار علاقمندان قرار دهیم.
براي اطلاع از آپيدت شدن سایت در خبرنامه سایت عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود